18 Φεβρουαρίου 2009

Καμία συμμετοχή στο «διάλογο» της απάτης

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ «ΔΙΑΛΟΓΟ» ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ

Η κυβέρνηση, μέσα στη δίνη της αντιλαϊκής της πολιτικής- η οποία εξωθεί στο εργασιακό και κοινωνικό περιθώριο όλο και μεγαλύτερα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων-προσπαθεί να βρει «άλλοθι» φιλολαϊκότητας, μέσα από την καλλιέργεια ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΟΥ «ΔΙΑΛΟΓΟΥ» για τα φλέγοντα ζητήματα της Παιδείας, επιδιώκοντας την παραπλάνηση των λαϊκών στρωμάτων και τον εγκλωβισμό του Εκπαιδευτικού Κινήματος σε μια ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΠΑΤΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ.

Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση, αφού πρώτα έβαψε με αίμα τα χέρια της στον πολύπαθο χώρο της παιδείας και προκάλεσε-με τη στυγνότητα της πολιτικής της –τα δημοκρατικά αισθήματα της βάσης, επιχειρεί να αλλάξει στη συνέχεια το ..ύφος της πολιτικής στο χώρο της Παιδείας, αφήνοντας ανέπαφο όλο τον αντιδραστικό πυρήνα των ΑΝΤΙΛΑΪΚΩΝ ΝΟΜΩΝ, που έχει ψηφίσει από κοινού με τη συμπολιτευόμενη «αντιπολίτευση» του ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας πιστά τις επιταγές των διευθυντηρίων της Ιμπεριαλιστικής Ε.Ε, αλλά και τις κατευθύνσεις των Αντιλαϊκών Ευρωπαϊκών Συνθηκών για την Παιδεία (Λευκή Βίβλος, Μπολόνια, Βερολίνο, Πράγα, Μπέργκεν κλπ). Επιδιώκει επομένως να εφαρμόσει όλη τη λαίλαπα των αντιλαϊκών νόμων, μέσα από μια διαδικασία δήθεν «διαλόγου από μηδενική βάση»!!

Είναι προφανές ότι και μόνο η δήλωση του νέου Υπουργού για «Διάλογο μηδενικής βάσης!» αποτελεί το ύψιστο τεκμήριο Λαϊκού Εμπαιγμού και Παραπλάνησης, αφού ένας τέτοιος διάλογος θα απαιτούσε από τη φύση του πρώτα…μηδενισμό!! της πολιτικής της κυβέρνησης, δημόσια δηλ ομολογία χρεοκοπίας της πολιτικής της. Ψαρεύει επομένως η κυβέρνηση σε θολά νερά, με το τέχνασμα του «tabula rasa», εκμεταλλευόμενη-κατά κύριο λόγο-το λαϊκό αίσθημα δυσαρέσκειας από την ανάλγητη Ταξική Επιλογή των υποψηφίων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Ειδικότερα, ενώ ΤΟ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΥΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΔΟΜΗ του Καπιταλιστικού Συστήματος, στο οποίο ζούμε, εμφανίζεται ως ένα διαχειριστικό ζήτημα!!, το οποίο απλώς απαιτεί κάποιον «Εξορθολογισμό!» των κριτηρίων.

Απέναντι σε αυτήν την ΑΠΑΤΗ επί της αρχής, αλλά και επί της ουσίας, οφείλουμε ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, την σύνδεσή του δηλ τόσο με τον Ιδεολογικό Χαρακτήρα του θεσμού του σχολείου ως μηχανισμού εδραίωσης και αναπαραγωγής της κυρίαρχης Ιδεολογίας της Αστικής Τάξης, όσο και με την καθοριστική του λειτουργία στη διαδικασία αναπαραγωγής των Ταξικών συσχετισμών στην κοινωνία.

Με αυτήν την έννοια, αποτελεί ύψιστο ιδεολογικό και πολιτικό καθήκον του Ταξικού Κινήματος να συνδέσει τον επιχειρούμενο διάλογο με τον ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ τόσο στο εποικοδόμημα, όσο και στο κοινωνικό οικοδόμημα της Κεφαλαιοκρατικής Κοινωνίας. Γιατί, χωρίς αυτή τη σύνδεση, ο συνδικαλισμός ως συλλογικό μέσο άμυνας καταργείται και μετατρέπεται σε μια απλή διαχειριστική λειτουργία διεκπεραίωσης των αιτημάτων και των στρατηγικών στόχων του συλλογικού εργοδότη, δηλ του κράτους, και επομένως της εκμεταλλεύτριας αστικής τάξης, που αυτό υπηρετεί. Γι’ αυτό δε μπορεί να γίνει αποδεκτή οποιαδήποτε θέση «καλοπροαίρετης αντιμετώπισης» ενός προσχηματικού διαλόγου, που απλώς διευκολύνει τον αντίπαλο να αμβλύνει τις οξυμμένες αντιθέσεις, καθιστώντας συνενόχους και τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των εργαζομένων.

Στη βάση αυτή, είναι προφανές ότι η θέση της ΠΑΣΚ στην ΟΛΜΕ για τον περίφημο «διμερή! διάλογο» στην πραγματικότητα συνιστά έναν παραπλανητικό μανδύα συγκεκαλυμμένης αποδοχής της αντιλαϊκής πολιτικής, με στόχο τον εμπαιγμό της βάσης. Γιατί η παγίδα του «Διαλόγου»… δεν καθορίζεται από τα δύο ή τα περισσότερα μέρη, που θα συμμετέχουν σε αυτόν, αλλά από την Ταξική ταυτότητα αυτών που συμμετέχουν, από τους στόχους τους και από το συσχετισμό των δυνάμεων στη βάση της σύγκρουσης των λαϊκών συμφερόντων με τα κεφαλαιοκρατικά. Η διγλωσσία επομένως της ΠΑΣΚ (δήθεν αρνείται το «διάλογο», αλλά ..συμμετέχει διμερώς!) απλώς καταδεικνύει την πολιτική ταυτότητά της ως συνδικαλιστικής δύναμης σταθερής συναίνεσης στην αντιλαϊκή πολιτική και δημιουργεί-μαζί με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό της ΔΑΚΕ-ένα αρνητικό τοπίο συσχετισμών στην κορυφή, που οφείλει η βάση να συνειδητοποιήσει και να ανατρέψει.

  • ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ: Ο «ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ! ΒΑΣΗΣ» ΕΧΕΙ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΕΚΜΗΔΕΝΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΜΑΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ

  • ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ «ΔΙΑΛΟΓΟ»-ΠΑΓΙΔΑ

  • ΝΑ ΣΥΓΚΛΗΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Γ.Σ ΤΗΣ ΕΛΜΕ

  • ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ–ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ

  • ΣΤΟ «ΔΙΑΛΟΓΟ» ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΠΑΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.

Το παραπάνω κείμενο σε μορφή pdf:
ΑΓΩΝΙΣΤ ΠΑΡΕΜΒ ΕΚΠΑΙΔ- Η ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ