ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ Γ.Σ. ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ
15 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
(7:00μ.μ στο 3Ο ΓΕΛ) ΚΑΙ ΣΤΗΝ
ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 16 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
·
ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟΥΣ
ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΜΕ
·
ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΣ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ
ΔΥΝΑΜΕΙΣ
·
ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ, ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΑ
ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΕΤΡΑ!
Τα τελευταία δύο χρόνια, η
κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας και επιτείνοντας την αντιλαϊκή πολιτική
των προκατόχων της (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) και με την στήριξη όλων των
ιμπεριαλιστικών κέντρων (ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ), αξιοποίησε την πανδημία, εξαπολύοντας
μια λυσσαλέα επίθεση σε κάθε δημοκρατικό, συνδικαλιστικό και εργασιακό δικαίωμα.
Επέβαλε ένα από
τα πιο σκληρά σε μέτρα και διάρκεια lockdown, επιχείρησε για πρώτη φορά
μεταπολιτευτικά να αμφισβητήσει θεμελιώδη δημοκρατικά
δικαιώματα και ελευθερίες και ψήφισε εκατοντάδες αντεργατικούς και
αντιεκπαιδευτικούς νόμους (π.χ. 4692, 4777, 4763, 4823 κ.λπ.). Στην
πολιτική των απαγορεύσεων, της τρομοκρατίας και της καταστολής, η οποία
επιβλήθηκε στο όνομα της αντιμετώπισης της πανδημίας, το οργανωμένο λαϊκό και
εργατικό κίνημα σταθερά αντιστέκεται.
Ο ελληνικός λαός μετράει 12 χρόνια
επιβολής μνημονίων, φτωχοποίησης και εξαθλίωσης, με την εκτίναξη του χρέους
στο 206% του ΑΕΠ από το 120%, με το ξεπούλημα της δημόσια περιουσίας
(π.χ. ΔΕΗ), τη διόγκωση των πολεμικών δαπανών στη βάση της υποτέλειας
προς τους επικυρίαρχους την ίδια στιγμή που αμφισβητείται η εθνική κυριαρχία
και οξύνεται ο διεθνής ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός. Στις συνθήκες αυτές η
κυβέρνηση αναβάθμισε τη συμφωνία των Αμερικανο-Νατοϊκών βάσεων
εμπλέκοντας τη χώρα ακόμη πιο βαθιά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς εδραιώνοντας
την αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ και στρώνοντας τον δρόμο για την αναβίωση
των πιο μαύρων και σκοταδιστικών πολιτικών.
Η κυβέρνηση αρνήθηκε να λάβει
στοιχειώδη μέτρα προστασίας του λαού, μείωσε εν μέσω πανδημίας τις δαπάνες
για την υγεία (572 εκ.), έβαλε σε αναστολή 6.500 υγειονομικούς και οδήγησε το ΕΣΥ
σε κατάρρευση. Αντικατέστησε την υγειονομική πολιτική με μέτρα λαϊκής
τρομοκράτησης επιβάλλοντας το δόγμα της «ατομικής ευθύνης» και την
τακτική του κοινωνικού αυτοματισμού.
Σε ό,τι
αφορά στον χώρο της εκπαίδευσης η κυβέρνηση έθεσε ως στόχο της την πλήρη
διάλυση των βασικών λαϊκών κατακτήσεων με την Αξιολόγηση-Διάλυση-Διαβάθμιση,
με την επίταση των ταξικών φραγμών στη μόρφωση, την αδιοριστία, την
ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης και του πανεπιστημίου, την ισοπέδωση των
δημοκρατικών ελευθεριών και την σύνδεση του σχολείου με τους νόμους της
αγοράς. Θέσπισε το σχολείο της αυτονομίας, της αγοράς, της πειθάρχησης,
της ελαστικής απασχόλησης και της μαθητείας στα ΕΠΑΛ. Οδήγησε φέτος στην
απόρριψη 40.000 μαθητών από τα ΑΕΙ, επανέφερε την Τράπεζα Θεμάτων και
καθιέρωσε την αντιπαιδαγωγική τηλεκπαίδευση οδηγώντας στο μορφωτικό
περιθώριο τα λαϊκά στρώματα. Επίσης κατάργησε το άσυλο και αναγνώρισε τους
τίτλους των κολεγίων ως ισότιμους με τα ΑΕΙ. Η επίθεση αυτή συμπληρώνεται με τον
αντισυνδικαλιστικό νόμο Χατζηδάκη που επιδιώκει να βάλει ταφόπλακα στη
συνδικαλιστική δράση και πάλη καταργώντας το θεμελιώδες δικαίωμα της
απεργίας και της δημοκρατικής λειτουργίας των σωματίων.
Η
αντιλαϊκή αυτή πολιτική ενώ
συνάντησε την αντίσταση των εκπαιδευτικών, της νεολαίας και των εργαζομένων,
ωστόσο βρήκε δεκανίκια στις γραφειοκρατικές πλειοψηφίες (ΔΑΚΕ, ΠΕΚ, ΣΥΝΕΚ).
Χαρακτηριστική ήταν η σιωπή τους όλη την περίοδο της καταστολής και των
απαγορεύσεων και η ακύρωση της απεργίας 3 Ιούνη στο όνομα της ενότητας με τη
ΓΣΕΕ.
Η
Αγωνιστική Παρέμβαση σε αυτή τη πολύ δύσκολη περίοδο υπηρέτησε σταθερά την
τελείως αντίθετη συνδικαλιστική γραμμή της συλλογικής Πάλης και Αντίστασης. Από τις φασιστικές απαγορεύσεις,
μέχρι την απόρριψη της τηλεκπαίδευσης και τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση,
έδωσε τη μάχη με πίστη στη δύναμη των λαϊκών αγώνων.
Η δράση μας τη διετία που
πέρασε
Τη δύσκολη διετία
της καραντίνας, της καταστολής, του
εγκλεισμού και της «κοινωνικής σιωπής» η παράταξή μας όχι μόνο δεν
σιώπησε αλλά απεναντίας σήκωσε τη σημαία της αντίστασης καταγγέλλοντας
την έλλειψη βασικών μέτρων υγειονομικής προστασίας, την μετατροπή της
υγειονομικής πολιτικής σε πολιτική δημόσιας τάξης, τη φίμωση του λαϊκού
κινήματος.
Αντιστάθηκε
εξολοκλήρου στην πνευματοκτόνο και ψυχοκτόνο τηλεκπαίδευση, στο αντιπαιδαγωγικό μέτρο που είχε την συναίνεση
και τη στήριξη του συνόλου του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού (ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΜ ΠΕΚ/ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ). Διεκδικήσαμε ανοικτά σχολεία με μαζικούς
διορισμούς και αναδείξαμε εξαρχής τον στόχο της κυβέρνησης που ήταν η
τρομοκράτηση και η ισοπέδωση των βασικών δημοκρατικών ελευθεριών και
δικαιωμάτων.
Στο δύσκολο αυτό
δρόμο της αντίστασης βρεθήκαμε απέναντι και στην «αριστερή» συναίνεση
(ΠΑΜΕ-Αγωνιστική Συσπείρωση) που εξευγένιζε το μέτρο και κατάγγελλε την
Αγωνιστική Παρέμβαση για αδιαφορία τάχα έναντι των παιδιών, αντιστρέφοντας
την πραγματικότητα και βάζοντας πλάτη σε ένα τέτοιο αντιπαιδαγωγικό μέτρο. Παρά
τις δυσκολίες αυτού του αγώνα δώσαμε τη μάχη της στήριξης των παιδιών με
όλα τα μέσα και με πολιτιστικές προτάσεις αφύπνισης. Υποστηρίξαμε τους
συναδέλφους που καλούνταν ως έγκλειστοι να ακυρώνουν τον ρόλο του δασκάλου
και να μετατρέπονται σε τυφλούς αναμεταδότες πληροφοριών. Στο ίδιο επίπεδο αναδείξαμε
τον κίνδυνο της παράδοσης των προσωπικών δεδομένων τόσων χιλιάδων
εκπαιδευτικών και μαθητών στο αμερικάνικο μονοπώλιο της CISCO. Στηρίξαμε
τις μαθητικές κινητοποιήσεις καταθέτοντας πρόταση σύγκλησης Γενικής
Συνέλευσης και δίνοντας τη μάχη για να περάσουν οι προτάσεις μας: Καμία Συμμετοχή
στην Τηλεκπαίδευση στα υπό Κατάληψη Σχολεία - Να μην Μετατραπούν οι Εκπαιδευτικοί
σε Μηχανισμό Υπονόμευσης των Μαθητικών Κινητοποιήσεων και Αγώνων. Υποστηρίξαμε
τις θέσεις μας με τις συνεχείς παρεμβάσεις μας και στους συλλόγους
δίνοντας τη μάχη έναντι των εντολών της διοίκησης αλλά και έναντι της
συνδικαλιστικής γραμμής της υποταγής. Παραβρεθήκαμε σε όλα τα μαθητικά
συλλαλητήρια ενώ η ηγεσία του σωματείου απουσίαζε. Στην ίδια βάση αντισταθήκαμε
στη θέση του ΙΕΠ για τον αντιδραστικό εσωτερικό κανονισμό του πειθαναγκασμού
και της ισοπέδωσης των βασικών ελευθεριών στο σχολείο καλώντας τους
συλλόγους σε μαζική απόρριψη των σκοταδιστικών απόψεων και διεκδικώντας την
κατοχύρωση βασικών ελευθεριών στο σχολείο.
Καταθέσαμε πρόταση που έγινε και θέση του σωματείου για τη μη άμεση
καταχώρηση των απουσιών στη βάση της υποστήριξης των παιδιών που ήταν
αποκλεισμένα και λόγω έλλειψης τεχνικών μέσων, αλλά και της στήριξης των
συναδέλφων απέναντι στις πολλαπλές πιέσεις που βίωναν. Την πρόταση αυτή, παρά
τον διεκδικητικό της χαρακτήρα, δεν την ψήφισαν οι Αγωνιστικές Κινήσεις.
Το Αρνητικό κλίμα που
διαμορφώθηκε με ευθύνη των τριών προαναφερόμενων γραφειοκρατικών παρατάξεων στο
ΔΣ το αντιπαλέψαμε με σθένος, απαιτώντας τακτική λειτουργία του ΔΣ και
καταθέτοντας αγωνιστικές προτάσεις αντίστασης στην συνδικαλιστική και
πολιτική φίμωση. Καταθέσαμε την πρόταση της στήριξης των υγειονομικών με
συμμετοχή του σωματείου, παρευρεθήκαμε σε όλες τις κινητοποιήσεις στα νοσοκομεία
και επιδιώξαμε να σπάσουμε το κλίμα των απαγορεύσεων δηλώνοντας την
πίστη μας στη δυναμική της συλλογικής δράσης. Δεν υποκύψαμε στην τρομοϋστερία,
αποκαλύψαμε εξαρχής τον κρυμμένο και σκοτεινό στόχο της κυβέρνησης για
ισοπέδωση των δικαιωμάτων μας και αποδείξαμε στην πράξη την πίστη μας στην
δυναμική του αγώνα σε όλους τους βασικούς σταθμούς του εκπαιδευτικού και
λαϊκού κινήματος: Πρωτομαγιά, θέσπιση των αντιεκπαιδευτικών νόμων
(Αξιολόγηση, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, Τράπεζα θεμάτων, Μαθητεία στα ΕΠΑΛ κ.α.),
στην ποινικοποίηση των αγώνων και στην απαγόρευση της συγκέντρωσης για την επέτειο
του Πολυτεχνείου, στον αντισυνδικαλιστικό νόμο (νόμος Χατζηδάκη),
στην διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος (ιδιωτικοποίηση και της επικουρικής),
στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (π.χ. ΔΕΗ).
Σταθήκαμε στο
πλευρό των απολυμένων υγειονομικών, των εργατών, των ποινικοποιημένων αγωνιστών και αναδείξαμε τον κεντρικό στόχο της κυβέρνησης που
είναι η απάλειψη της μνήμης του αντιιμπεριαλιστικού και αντιφασιστικού αγώνα του
Πολυτεχνείου αλλά και η φίμωση του φοιτητικού και εργατικού κινήματος. Μπροστά
στην ηττοπαθή στάση του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού επιμείναμε στην
διεκδικητική δράση του σωματείου τη στιγμή που άλλες αριστερές παρατάξεις
διάλεγαν τον δρόμο της χωριστής πλατείας. Χαρακτηριστικά η Αριστερή
Παρέμβαση-Συσπείρωση καλούσε την Πρωτομαγιά του 2021 σε ξεχωριστή συγκέντρωση
αρνούμενη την ενωτική δράση στο σωματείο που στηρίζεται στην αρχή της ενότητας
και της αντίστασης. Κατά αντίστοιχο τρόπο, στην απεργία στις 26 Νοέμβρη του
2020, σε συνθήκες απαγόρευσης των συγκεντρώσεων, επέλεξε τη χωριστή πλατεία
μαζί με τις Αγωνιστικές Κινήσεις.
Απέναντι στο μέτρο
για τις ηλεκτρονικές εκλογές-παρωδία των ΠΥΣΔΕ/ΚΥΣΔΕ
προπαγανδίσαμε την αντίσταση και την προάσπιση του θεμελιώδους δημοκρατικού
δικαιώματος της ανεξάρτητης από το κράτος συνδικαλιστικής δράσης. Συνδέσαμε
αυτή την αγωνιστική στάση με τη συνολικότερη αντίθεση στο βάρβαρο
αντισυνδικαλιστικό νόμο Χατζηδάκη καλώντας τους εργαζόμενους σε μια αδιάλειπτη
πάλη ενάντια στην ποινικοποίηση, τον κρατικό έλεγχο, τη συνδικαλιστική φίμωση. Στο
μέγα ζήτημα της «Αξιολόγησης»-Διάλυσης-Διαβάθμισης-Απόλυσης σηκώσαμε τη σημαία
της αντίθεσης στη βάση της συνέχειας της αντίστασής μας στην παλαιότερη
αξιολόγηση Γαβρόγλου καλώντας τους συναδέλφους να κλείσουν τα αφτιά τους στις
σειρήνες της ενσωμάτωσης. Αποκαλύψαμε το βάρβαρο και σκοταδιστικό περιεχόμενο
της «αξιολόγησης», αναδεικνύοντας τις δραματικές συνέπειες της αυτονομίας:
ιδιωτικοοικονομική λειτουργία του σχολείου, διευθυντής-manager, κατάργηση
συλλόγου, σχολικά συμβούλια αποτίμησης, χορηγοί, κατάργηση οργανικής
θέσης και μονιμότητας, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ταξική διαβάθμιση
των σχολείων και μαθητική απόρριψη των λαϊκών στρωμάτων.
Την ίδια στιγμή,
οι δύο κυρίαρχες παρατάξεις (ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ και
ΠΕΚ/ΠΑΣΚ) επιστράτευσαν
τους διευθυντές τους για να δημιουργήσουν
εσωτερικό μηχανισμό στήριξης των αντιδραστικών μέτρων. Δημοσιοποίησαν ένα κείμενο
«καλής αξιολόγησης» που ταυτιζόταν στον βασικό του άξονα με τα
κυβερνητικά μέτρα και κατέληγε σε ευχαριστίες προς την Κεραμέως. Ήμασταν
η μόνη παράταξη που πήρε την ευθύνη να αναδείξει και να καταγγείλει
αυτόν τον συνδικαλιστικό μηχανισμό στήριξης της αντιλαϊκής πολιτικής. Εκφράσαμε
την αντίθεσής μας (προκήρυξη, ραδιοφωνική συνέντευξη, ΓΣ, ενημερώσεις
συλλόγων) με αποτέλεσμα να αποκαλυφθεί και να καταδικαστεί από τη βάση αυτή η
συνδικαλιστική γραμμή της υπονόμευσης, την οποία στήριξαν ακόμη και στελέχη
του ΔΣ της ΕΛΜΕ (ΠΕΚ). Παράλληλα. η παράταξή μας ήταν η μόνη που
ανέδειξε και κατάγγειλε τα ανώνυμα κείμενα που περιέγραφαν την απεργία-αποχή ως
ιδιώνυμο αδίκημα! Καταθέσαμε στο ΔΣ κείμενο καταδίκης, το οποίο δεν
ψήφισε μόνο η ΠΕΚ.
Ωστόσο, οι κυρίαρχες
παρατάξεις (ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ και ΠΕΚ/ΠΑΣΚ), ενώ αρχικά έδειχναν
ότι κάτω από την πίεση της λαϊκής βάσης παρακολουθούσαν παθητικά το λαϊκό κύμα
της αντίθεσης στην αξιολόγηση με την απεργία-αποχή, στη συνέχεια αποκαλύφθηκαν
ως παρατάξεις συναίνεσης και υπονόμευσης του συνδικαλιστικού αγώνα. Ειδικότερα
η ΠΕΚ/ΠΑΣΚ, που σταθερά απουσίαζε σε όλη την περίοδο της
καραντίνας από κάθε αγωνιστικό βήμα και από κάθε συλλογική αντίσταση
στην καταστολή και την ποινικοποίηση, επιβεβαίωσε ξανά το ρόλο της
ως σταθερός στυλοβάτης των αντιδραστικών κυβερνητικών πολιτικών
παρακωλύοντας σταθερά τη λειτουργία του ΔΣ της ΕΛΜΕ. Επέλεξε και πρότεινε
την αδράνεια, ενώ ταυτόχρονα δημοσιοποίησε κείμενο των συνθηκών
πραγματοποίησης της ειδικής συνεδρίας των συλλόγων για την αξιολόγηση,
δείχνοντας εμφανώς την υποστήριξη της κυβερνητικής πολιτικής. Η
υπονομευτική στάση των εν λόγω παρατάξεων αποκαλύφθηκε μετά την κορύφωση
του απεργιακού αγώνα (11 Οκτώβρη) και την πραγματοποίηση ενός
μεγαλειώδους πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου που έδειχνε την καθολική αντίθεση
της βάσης στα βάρβαρα μέτρα.
Ειδικότερα η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ/ΣΥΝΕΚ έδειξε το πραγματικό
της πρόσωπο που δεν έχει καμία σχέση ούτε με την πολιτική, ούτε με
την ηθική συνείδηση και στάση του αριστερού και λαϊκού κινήματος. Αρνήθηκε
να αναγνωρίσει την ΓΣ (περίπου 100 συναδέλφων) ενώ η ίδια σταθερά τα
τελευταία χρόνια αναγνώριζε αυτή τη συμμετοχή ως Συνέλευση. Αρνήθηκε επίσης να
λάβει υπόψη της και την ενδεικτική ψηφοφορία που καθολικά στήριζε την
συνέχιση της απεργίας-αποχής και μέσα σε ένα αντιδημοκρατικό κρεσέντο
κατέθεσε την πρόταση στο ΔΣ για συμμετοχή στην αξιολόγηση με κοινές φόρμες.
Η πρόταση αυτή -που την ψήφισε μαζί με την συνοδοιπόρο της ΠΕΚ- δεν πλειοψήφησε
ουσιαστικά (διπλή ψήφος του Προέδρου). Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ δήλωσε
ότι θα την αλλάξει στη ΓΣ των Προέδρων τάχα αγωνιστικά. Στην ουσία την
επανέφερε με άλλη διατύπωση, με αποτέλεσμα να ενταχθεί και η δική μας η ΕΛΜΕ (η
μεγαλύτερη της χώρας) στο σύνολο των ΕΛΜΕ που ακύρωσαν-άλλαξαν τις αποφάσεις
των ΓΣ για συνέχιση της απεργίας-αποχής. Ο στόχος τους ήταν να μην διασφαλιστεί
το απαιτούμενο ποσοστό των 2/3 που θα έδινε την δυνατότητα στον κλάδο να
προασπιστεί τη δουλειά του, την αξιοπρέπειά του και το δημόσιο σχολείο.
Η ευθύνη της ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ-ΣΥΝΕΚ είναι τεράστια και βαρύτατη γιατί όχι μόνο έγινε η εμπροσθοφυλακή για την υποχώρηση του
μεγαλειώδους αγώνα, αλλά και επιπλέον επιχείρησε να συγκαλύψει με
νομικίστικα τερτίπια και επιχειρήματα αυτήν την υπονομευτική της δράση
προκαλώντας σύγχυση στη βάση. Επιπλέον, ενώ η στάση της Εκπ. Προοπτικής έπρεπε
να είναι απολογητική έναντι της αγωνιζόμενης βάσης, προχώρησε και σε
καταστατικό πραξικόπημα στην ΕΛΜΕ, στέλνοντας με την σφραγίδα του σωματείου τις
θέσεις της ως θέσεις της ΕΛΜΕ, ερήμην μάλιστα του ΔΣ. Καταδικάσαμε αυτήν
αντιδημοκρατική, αντικαταστατική και απαράδεκτη τακτική. Αναδείξαμε και
προασπιστήκαμε την δημοκρατική λειτουργία της ΕΛΜΕ. Υπερασπιστήκαμε το απεργιακό
δικαίωμα την κρίσιμη στιγμή της καταστολής και δώσαμε το αγωνιστικό παρόν
στα συλλαλητήρια, τις συγκεντρώσεις και τους συλλόγους. Η συνεπής αγωνιστική
στάση μας δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική της διγλωσσίας που τηρεί το ΠΑΜΕ
που ψήφισε στο αναλογικό προεδρείο ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ και ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ,
αναιρώντας τη βασική αντίθεση προς τις δυνάμεις της υποταγής. Επίσης, έδειξε
προσαρμοστικότητα στα μέτρα της καταστολής που είχαν υγειονομικό μανδύα
και στη χρήση της τηλεκπαίδευσης, ενώ ταυτόχρονα επιμένει σταθερά στη λογική
των χωριστών συγκεντρώσεων, σε μια περίοδο μάλιστα που είναι αναγκαία η ενωτική
δράση του λαϊκού κινήματος στα σωματεία. Μάλιστα, φέτος επεδίωξε να
αφαιρέσει από το σωματείο μας τη δυνατότητα της διοργάνωσης της συγκέντρωσης
του Πολυτεχνείου.
Συνάδελφοι, η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ως συνεπής αριστερή δύναμη δηλώνει την πίστη της στη δυναμική
των συλλογικών αγώνων και καλεί τους συναδέλφους να συνεχίσουν τη διεκδικητική
πάλη τους που είναι ο μόνος νικηφόρος δρόμος. Και την επόμενη
δύσκολη περίοδο η παράταξή μας θα εντείνει την πάλη της απέναντι στη
μαύρη αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και των κομμάτων της ολιγαρχίας
(ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ κα).
Διεκδικούμε:
·
Κατάργηση όλου
του αντιλαϊκού θεσμικού πλαισίου για την Αξιολόγηση-Διάλυση-Ταξική
κατηγοριοποίηση και επίταση των ταξικών φραγμών (ν. 4823, 4692, 4777, 4763)
·
Συνέχιση της Απεργίας-Αποχής
– Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους – Μονιμοποίηση των Αναπληρωτών –
Μαζικούς Διορισμούς Μονίμων
·
Ενίσχυση του
ΕΣΥ και λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων
·
Κάτω ο νόμος
Χατζηδάκη – Κατοχύρωση των αναφαίρετων συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και
ελευθεριών
·
Κατάργηση της
Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής & της Τράπεζας Θεμάτων
·
Μισθούς και
συντάξεις αξιοπρεπούς διαβίωσης
·
Ειρήνη-φιλία-Αλληλεγγύη
μεταξύ των λαών -Δημοκρατία-Εθνική Ανεξαρτησία
Το ψηφοδέλτιο της Αγωνιστικής Παρέμβασης:
