ΣΕ ΓΡΑΜΜΗ… ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΗΣ(!) ΣΤΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ ΜΕ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ (ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ)
Συνάδελφοι, το νέο αρνητικό μετεκλογικό τοπίο των συσχετισμών στο Δ.Σ της
Ε.Λ.Μ.Ε (έξι έδρες συνολικά του πρώην και νυν κυβερνητικού συνδικαλισμού)
αποτυπώθηκε και στη συγκρότηση του Δ.Σ σε σώμα, αφού όλες οι θέσεις του
προεδρείου ψηφίστηκαν από κοινού από τις τρεις προαναφερόμενες παρατάξεις,
αποσπώντας έξι (6) ψήφους: Πρόεδρος και Γ. Γραμματέας από την ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ και αντιπρόεδρος από την πρώην ΠΑΣΚ, τη μετονομαζόμενη ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ
ΕΝΟΤΗΤΑ. Σκιαγραφούνται έτσι στο συνδικαλιστικό τοπίο οι συνολικότερες
εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό των αστικών κομμάτων, με στόχο την υποστήριξη
της αντιλαϊκής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από όλα τα κόμματα του κεφαλαίου, του
ευρωμονόδρομου και της μνημονιακής λαίλαπας, για την εφαρμογή του ληστρικού
νέου προϋπολογισμού, του μισθολογίου της πείνας, της ανεργίας και της
φοροεπιδρομής.
Στα πλαίσια
αυτών των γενικότερων απαιτήσεων της εγχώριας ολιγαρχίας και των
επικυρίαρχων προστατών της για την «εθνική» συναίνεση των αστικών κομμάτων -με
στόχο την επιβολή της αντιλαϊκής καταιγίδας του τρίτου μνημονίου- εντάσσεται
και η ΑΓΑΣΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ των τριών παρατάξεων, του παλιού και νέου κυβερνητικού
συνδικαλισμού, για την εκλογή του προεδρείου της Ε.Λ.Μ.Ε.
Στη βάση αυτή, η νέα κυβερνητική παράταξη (ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ-ΔΙΚΤΥΟ) κάλεσε αρχικά όλες (!) τις παρατάξεις (δεξιές κι αριστερές) σε… διάλογο, όπως εξ άλλου καλεί και η συγκυβέρνηση, καταργώντας τη διάκριση μεταξύ αριστερών και κυβερνητικών δυνάμεων, συγκαλύπτοντας δηλαδή το χάσμα μεταξύ διεκδικητικού και γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και εξαγνίζοντας τις επανεμφανιζόμενες -με τις δικές της πλάτες- πρώην κυβερνητικές παρατάξεις, οι οποίες στήριξαν όλη τη μνημονική καταιγίδα των προηγούμενων κυβερνήσεων (Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ.), αλλά και της τωρινής.
Επειδή αυτή η πρόταση του ταξικού συμφιλιωτισμού και της υποταγής, ουσιαστικά, των αριστερών δυνάμεων στη γραφειοκρατική λειτουργία του κυβερνητικού συνδικαλισμού συνάντησε την άρνησή μας, η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ-ΔΙΚΤΥΟ επανέφερε το ίδιο περιεχόμενο της πρότασής της με μια νέα μορφή: Πρότεινε ΑΝΑΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ, συγκρότηση δηλαδή με βάση… τα εκλογικά ποσοστά, πρόταση που, στην πραγματικότητα, προασπίζεται την ίδια λογική της ταξικής συνεργασίας σε διαφορετική συσκευασία.
Στη βάση αυτή, η νέα κυβερνητική παράταξη (ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ-ΔΙΚΤΥΟ) κάλεσε αρχικά όλες (!) τις παρατάξεις (δεξιές κι αριστερές) σε… διάλογο, όπως εξ άλλου καλεί και η συγκυβέρνηση, καταργώντας τη διάκριση μεταξύ αριστερών και κυβερνητικών δυνάμεων, συγκαλύπτοντας δηλαδή το χάσμα μεταξύ διεκδικητικού και γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και εξαγνίζοντας τις επανεμφανιζόμενες -με τις δικές της πλάτες- πρώην κυβερνητικές παρατάξεις, οι οποίες στήριξαν όλη τη μνημονική καταιγίδα των προηγούμενων κυβερνήσεων (Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ.), αλλά και της τωρινής.
Επειδή αυτή η πρόταση του ταξικού συμφιλιωτισμού και της υποταγής, ουσιαστικά, των αριστερών δυνάμεων στη γραφειοκρατική λειτουργία του κυβερνητικού συνδικαλισμού συνάντησε την άρνησή μας, η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ-ΔΙΚΤΥΟ επανέφερε το ίδιο περιεχόμενο της πρότασής της με μια νέα μορφή: Πρότεινε ΑΝΑΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ, συγκρότηση δηλαδή με βάση… τα εκλογικά ποσοστά, πρόταση που, στην πραγματικότητα, προασπίζεται την ίδια λογική της ταξικής συνεργασίας σε διαφορετική συσκευασία.
Παράλληλα, η
πρώην κυβερνητική ΠΑΣΚ, που επανεμφανίστηκε με το σχήμα «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ»
-πιστή στις παραδόσεις του υποταγμένου συνδικαλισμού και στο ρόλο της στήριξης
όλων των αντιλαϊκών μνημονιακών μέτρων που προηγήθηκαν- επιβεβαίωσε, για
άλλη μια φορά, την πολιτική και συνδικαλιστική της ταυτότητα ως παράταξη στην
υπηρεσία της αντιλαϊκής πολιτικής με όποιο κυβερνητικό σχήμα κι αν αυτή
εκφράζεται. Στη βάση αυτή, κατέθεσε κείμενο που αναφερόταν γενικώς στις
θέσεις των συνεδρίων της ΟΛΜΕ (δηλαδή και σε αυτές που αποδέχονται την
«Αξιολόγηση»-απόλυση), ενώ σε ερώτημά μας σχετικά με τη θέση της για την
επερχόμενη «ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ»-ΕΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ-ΑΠΟΛΥΣΗ, απάντησε απλώς ότι δεν… επιθυμεί
να έχει «τιμωρητικό» (!) χαρακτήρα, αναπαράγοντας τις επίσημες θέσεις όχι μόνο
των προηγούμενων κυβερνήσεων (ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ), αλλά και της σημερινής.
Παράλληλα, σταθερή στην αποστολή της για πλήρη γραφειοκρατικοποίηση του
σωματείου, προέταξε ως κεντρικό της αίτημα την ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ
(!), με στόχο να πραγματοποιούνται ΕΚΛΟΓΕΣ στο σωματείο κάθε (2) χρόνια. Γιατί
κεντρικός στόχος της ΠΑΣΚ, σε μια περίοδο όξυνσης της αντιλαϊκής πολιτικής, δεν
είναι η δημοκρατική λειτουργία του σωματείου, αλλά η κατάργηση και αυτής ακόμη
της ετήσιας εκλογο-απολογιστικής Γ.Σ. και βέβαια η κατοχύρωση των δυο (2) εδρών
της στο Δ.Σ. για μια διετία… Ο καιροσκοπισμός μαζί με τη γραφειοκρατική
αντίληψη επιβεβαιώνεται ότι συγκροτούν τον πολιτικό χαρακτήρα της
επανεμφανιζόμενης με νέο όνομα πρώην ΠΑΣΚ. Με αυτές τις δηλωμένες θέσεις
υποταγής στην αντιλαϊκή καταιγίδα η παράταξη αυτή ψηφίστηκε από την
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ και την πρώην ΔΑΚΕ (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ) στη θέση του
αντιπροέδρου. Στο ίδιο ιδεολογικο-πολιτικό πλαίσιο της «ευρείας συναίνεσης» στα
αντιλαϊκά μέτρα κινήθηκε και η επανεμφανιζόμενη με διαφορετικό όνομα πρώην ΔΑΚΕ
(ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ), υποστηρίζοντας όλο το πλαίσιο της γραφειοκρατικής
λειτουργίας του συνδικαλισμού, χωρίς καμία αναφορά σε ένα από τα μείζονα
προβλήματα, όπως είναι το νέο μισθολόγιο της πείνας, η
«αξιολόγηση»-πειθάρχηση-απόλυση, η αδιοριστία κλπ. Μάλιστα ζήτησε για
προσωπικούς (και όχι πολιτικούς) λόγους να πάρει τις θέσεις του οργανωτικού και
ειδικού γραμματέα, προτείνοντας στη θέση του Γ. Γραμματέα τον εκπρόσωπο της
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ, ο οποίος και αποδέχτηκε.
Στην αντίπερα όχθη, η… ταξική ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ-ΠΑΜΕ, τη δύσκολη ακριβώς στιγμή που επανεμφανίζονται ενισχυμένες οι πρώην κυβερνητικές παρατάξεις και διαμορφώνεται κλίμα γραφειοκρατική συναίνεσης στο Δ.Σ του σωματείου, ξέχασε… τις ταξικές της θέσεις και κατέθεσε ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΥ-ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ, με την εξής σειρά: πρόεδρος από την ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ-ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, αντιπρόεδρος από την ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ-ΠΑΜΕ και Γ. Γραμματέας από την ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ (πρώην ΠΑΣΚ). Το ΠΑΜΕ δηλαδή δεν είχε κανένα πρόβλημα συγκατοίκησης ακόμη και με την ΠΑΣΚ (!) στο προεδρείο, αφού τα εκλογικά ποσοστά της τη βγάζουν δεύτερη δύναμη(!). Σε μια ιστορική φάση υποχώρησης του αριστερού και ταξικού κινήματος -υποχώρηση που δίδει τη δυνατότητα στα κόμματα της εγχώριας ολιγαρχίας και τους ιμπεριαλιστές επικυρίαρχους να εντείνουν την αντιλαϊκή καταιγίδα- το ΠΑΜΕ ξεχνά τα διαχωριστικά όρια μεταξύ υποταγμένου και ταξικού συνδικαλισμού και αναγνωρίζει θέση κεντρική στη διαμόρφωση των πολιτικών αποφάσεων του σωματείου σε κυβερνητικές δυνάμεις που έστρωσαν το δρόμο της αντιλαϊκής καταιγίδας. Κρίνουμε επίσης ότι η πρόταση της ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ-ΠΑΜΕ να πάρει η παράταξή μας (ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ) τη θέση του ταμία (!) και η διευκρίνιση ότι η πρότασή της είναι «πακέτο» αποτελούν απλώς φύλλο συκής για τη συγκάλυψη μιας διαχειριστικής-γραφειοκρατικής θέσης, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την ταξική λειτουργία και αναδόμηση του συνδικαλισμού σε συνθήκες επιβολής των βάρβαρων μνημονιακών μέτρων της πείνας, ανεργίας και λαϊκής εξαθλίωσης.
Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ, σταθερή στην πίστη της στις αρχές του ταξικού -διεκδικητικού συνδικαλισμού και στις συλλογικές διαδικασίες της βάσης -αντιστάθηκε σε όλο αυτό το αρνητικό κλίμα της συμπόρευσης των γραφειοκρατικών δυνάμεων που απονευρώνει το σωματείο. ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΕ και τις τρεις παρατάξεις του νέου και παλιού κυβερνητικού συνδικαλισμού και ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ (το οποίο ήδη κοινοποιήθηκε στους συναδέλφους), με κεντρικούς άξονες: α) την ΑΝΑΓΚΗ ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ του συνδικαλισμού ενάντια στη βάρβαρη πολιτική Κυβέρνησης-ΕΕ-Δ.Ν.Τ-Ολιγαρχίας, β) την ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ στα βάρβαρα μέτρα, γ) την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στη προπαγάνδα της ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑΣ, δ) την ΕΠΑΝΑΚΑΤΑΚΤΗΣΗ των δικαιωμάτων μας, προτάσσοντας ως αιτήματα της περιόδου την ενότητα της βάσης και τη συλλογική πάλη στο ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΑΓΩΝΑ ενάντια:
Στην αντίπερα όχθη, η… ταξική ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ-ΠΑΜΕ, τη δύσκολη ακριβώς στιγμή που επανεμφανίζονται ενισχυμένες οι πρώην κυβερνητικές παρατάξεις και διαμορφώνεται κλίμα γραφειοκρατική συναίνεσης στο Δ.Σ του σωματείου, ξέχασε… τις ταξικές της θέσεις και κατέθεσε ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΥ-ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ, με την εξής σειρά: πρόεδρος από την ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ-ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, αντιπρόεδρος από την ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ-ΠΑΜΕ και Γ. Γραμματέας από την ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ (πρώην ΠΑΣΚ). Το ΠΑΜΕ δηλαδή δεν είχε κανένα πρόβλημα συγκατοίκησης ακόμη και με την ΠΑΣΚ (!) στο προεδρείο, αφού τα εκλογικά ποσοστά της τη βγάζουν δεύτερη δύναμη(!). Σε μια ιστορική φάση υποχώρησης του αριστερού και ταξικού κινήματος -υποχώρηση που δίδει τη δυνατότητα στα κόμματα της εγχώριας ολιγαρχίας και τους ιμπεριαλιστές επικυρίαρχους να εντείνουν την αντιλαϊκή καταιγίδα- το ΠΑΜΕ ξεχνά τα διαχωριστικά όρια μεταξύ υποταγμένου και ταξικού συνδικαλισμού και αναγνωρίζει θέση κεντρική στη διαμόρφωση των πολιτικών αποφάσεων του σωματείου σε κυβερνητικές δυνάμεις που έστρωσαν το δρόμο της αντιλαϊκής καταιγίδας. Κρίνουμε επίσης ότι η πρόταση της ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ-ΠΑΜΕ να πάρει η παράταξή μας (ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ) τη θέση του ταμία (!) και η διευκρίνιση ότι η πρότασή της είναι «πακέτο» αποτελούν απλώς φύλλο συκής για τη συγκάλυψη μιας διαχειριστικής-γραφειοκρατικής θέσης, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την ταξική λειτουργία και αναδόμηση του συνδικαλισμού σε συνθήκες επιβολής των βάρβαρων μνημονιακών μέτρων της πείνας, ανεργίας και λαϊκής εξαθλίωσης.
Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ, σταθερή στην πίστη της στις αρχές του ταξικού -διεκδικητικού συνδικαλισμού και στις συλλογικές διαδικασίες της βάσης -αντιστάθηκε σε όλο αυτό το αρνητικό κλίμα της συμπόρευσης των γραφειοκρατικών δυνάμεων που απονευρώνει το σωματείο. ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΕ και τις τρεις παρατάξεις του νέου και παλιού κυβερνητικού συνδικαλισμού και ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ (το οποίο ήδη κοινοποιήθηκε στους συναδέλφους), με κεντρικούς άξονες: α) την ΑΝΑΓΚΗ ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ του συνδικαλισμού ενάντια στη βάρβαρη πολιτική Κυβέρνησης-ΕΕ-Δ.Ν.Τ-Ολιγαρχίας, β) την ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ στα βάρβαρα μέτρα, γ) την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στη προπαγάνδα της ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑΣ, δ) την ΕΠΑΝΑΚΑΤΑΚΤΗΣΗ των δικαιωμάτων μας, προτάσσοντας ως αιτήματα της περιόδου την ενότητα της βάσης και τη συλλογική πάλη στο ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΑΓΩΝΑ ενάντια:
- Στο ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ της ΠΕΙΝΑΣ (παλιό και νέο)
- Στην «ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ»-ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ-ΑΠΟΛΥΣΗ
- Στην ΑΔΙΟΡΙΣΤΙΑ-ΥΠΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ,
- Στον ΑΝΤΙΛΑΪΚΟ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ
- Στην πολιτική της ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΣΚΗΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ